Verhuizen naar China als beginner – Andrew’s verhaal

Deze blog is geschreven door student Andrew Linfoot. Hij besloot te verhuizen naar China zonder kennis te hebben van de Chinese taal.

Toen ik besloot om te verhuizen naar China om China om Mandarijn te leren, sprak ik de taal nog helemaal niet. Ik wist dat ik een behoorlijke tijd moest studeren om genoeg Mandarijn te leren dat het ook echt nuttig was. Ik besloot me op te geven voor een cursus Mandarijn voor beginners van 3,5 maanden.

Mijn grootste zorg bij het aangaan van deze uitdaging van 3,5 maanden was niet of ik de taal zou kunnen leren, maar of ik het wel naar mijn zin zou hebben in Shanghai. Ik verhuisde alleen en ik kende geen enkele persoon in China. Ik realiseerde me dat de taalbarrière het moeilijk zou maken om mensen te ontmoeten. Maar ik hoopte dat, als ik goed mijn best zou doen, het me uiteindelijk zou lukken om genoeg vrienden te maken om een actief sociaal leven op te bouwen. Naderhand bleek dat ik er helemaal geen moeite in heb hoeven stoppen.

Na het verhuizen naar China en arriveren in Shanghai, voelde ik me in de eerste week al meteen een onderdeel van de LTL gemeenschap. De school organiseert iedere woensdag en vrijdag en diner voor alle studenten. Iedereen mag hier ook vrienden voor uitnodigen. Op mijn eerste woensdag in China was ik al aan het eten met ongeveer tien nieuwe vrienden. Op mijn eerste vrijdag in China ging ik niet alleen eten met mijn nieuwe vrienden, maar gingen we met ongeveer de helft van de groep daarna nog naar een bar.

Deze wekelijkse evenementen vonden iedere week plaats en iedere week leerde ik meer en meer mensen kennen. Soms waren we maar met paar, maar soms waren we ook met meer dan twintig mensen. We voegden elkaar allemaal toe op WeChat en spraken ook af buiten de door school georganiseerde evenementen. We bezochten nog meer bars, gingen bowlen, lieten ons masseren en ontdekten samen de stad.

Het sociale leven in Shanghai

Een van mijn favoriete school evenementen was toen we naar een Noord-Koreaans restaurant gingen voor het woensdagavond diner. Ik vind het altijd leuk om nieuwe dingen te proberen, dus toen de schooldirecteur me vertelde dat het diner van die week Noord-Koreaans zou zijn, was ik super enthousiast. Ik had geen idee wat Noord-Koreaans eten inhield, maar ik had er toch al zin in.

Uiteindelijk bleek het eten niet alleen heerlijk te zijn, maar het personeel van het restaurant voerde ook nog eens traditionele Noord-Koreaanse liedjes en dansen op. Het was een interessant kijkje in een cultuur waar ik eerder nog niks vanaf wist. Aangezien Shanghai een erg internationale stad is, zijn de school evenementen niet alleen een geweldige manier om nieuwe mensen te leren kennen, maar ook om veel verschillende aspecten van Aziatische culturen (niet enkel de Chinese cultuur) te leren.

Mijn eerste vier weken verbleef ik bij een gastgezin. Daarna verhuisde ik naar een gedeeld appartement met vijf nieuwe huisgenoten: twee Chinese meisjes, een Frans meisje, een Amerikaan meisje en een Franse jongen. Ik had niet om betere huisgenoten kunnen vragen. Al mijn huisgenoten waren geweldige mensen, super vriendelijk en we konden heel goed met elkaar opschieten. Het was heel leuk om huisgenoten te hebben, want zo had ik elke dag na de lessen mensen om mee om te gaan. We kookten traditioneel Chinees eten, bekeken de nieuwste afleveringen van Game of Thrones en kletsten in het Chinees, Engels en soms een beetje Frans.

Tijd voor een feestje

Elf weken nadat ik naar Shanghai verhuisd was besloten mijn huisgenoten en ik om een huisfeest te geven. Ik was een beetje zenuwachtig over hoe het zou gaan. Ik voelde me nog steeds redelijk nieuw in de stad en mijn huisgenoten waren ook allemaal pas in Shanghai komen wonen. Ik wou zeker weten dat er genoeg mensen zouden komen, zodat het leuk zou worden voor iedereen. Het bleek uiteindelijk heel makkelijk te zijn om mensen te laten komen. We lieten het gewoon aan iedereen op school weten.

Een paar uur nadat het feestje was begonnen stond ons hele appartement vol met mensen van over de hele wereld. Er werd gepraat in allerlei verschillende talen en iedereen deelde zijn verhalen. Het is een heel geslaagd feest geworden en er waren om vier uur ’s nachts nog steeds mensen. Toen hebben we moeten vragen of ze wouden vertrekken zodat we konden gaan slapen. Het was deze avond dat ik me realiseerde dat mijn angst voor het niet hebben van een sociaal leven na het verhuizen naar China onterecht was geweest. Ik had een actief sociaal leven in een stad aan de andere kant van de wereld, waar ik de taal nauwelijks sprak en pas elf weken woonde. En ik had er niet eens heel veel moeite in hoeven stoppen.

Meer van LTL?

Als je meer wilt horen van LTL Mandarin School, meld je dan aan voor onze nieuwsbrief! Hierin geven we je handige tips voor het leren van Chinees, nuttige apps om de taal te leren en houden we je op de hoogte van alles wat er gebeurt op onze LTL scholen. Meld je hieronder aan en wordt onderdeel van onze steeds groeiende gemeenschap!